Weinig spectaculairs: Wel moest ik na de eerste seven en de daarop volgende passen een tweede seven doen die naar links gaat. Stukken moeilijker en een heel verschil vergeleken met rechts.
Ik moest ook weer pogen het geheel op muziek te dansen: dat ging al wat beter, maar bij de seven ging het toch weer mis.

Ik vergeet wederom te vragen naar schoen-types: ik wil dansschoenen aanschaffen, maar weet niet precies welke.
Na wat mailverkeer weet ik waar ik naar moet zoeken bij Le Papillon, een in danskringen en vast ook daarbuiten, welbekende winkelketen in dansbenodigdheden.
Ik moet op zoek naar dans-sneakers en dat zou nog wel eens moeilijk kunnen worden. Bij het kopen van nieuwe schoenen een paar maanden terug viel me al op dat een lage hiel nogal in is en ik heb de neiging daardoor gemakkelijk uit de schoen te stappen. Bij 'dans-sneaker heb ik dan ook enige twijfels.

Het waarom van de schoenen zit 'm voor mij overigens vooral in gewenning. Nu ben ik er al redelijk aan gewend dat ik op sokken oefen en m'n voeten in een bepaalde stand kan plaatsen. Ik wil alvast weten wat ongeveer de beperkingen zijn met schoenen aan. Daarnaast is enige steun voor mijn nog onervaren en slecht bespierde voeten geen overbodige luxe. Ook, zo begrijp ik uit het mailtje, traint de relatief hoge hak van de schoen het op je tenen staan.
Dus besluit ik op 18 november min of meer speciaal naar de Papillon-vestiging op het Rokin in Amsterdam te reizen.

Wiebelen op de splitzool

Ik word uiterst vriendelijk geholpen en heb binnen een paar minuten m'n eerste schoen aan: een vreemd gevoel, die splitzool.
Als ik vervolgens ook m'n tweede schoen aan heb en er op ga staan, heb ik het gevoel alsof ik onder de hak en bal van elke voet een kleine wiebeltol heb zitten: voor m'n gevoel val ik alle kanten op! (Voor diegenen die niet weten wat een wiebeltol is: een plateau waar je op kan staan, met aan de onderzijde een bol gedeelte, waardoor je de spieren in je enkels traint)
Wat me wel meteen opvalt is de steun die de schoenen bieden: werkelijk overal waar je enige druk zou willen voelen van steunkussentjes en voering, zít ook een steunkussentje en voering.

Ik loop een paar keer wat heen en weer en besluit, na een maatje kleiner aangetrokken te hebben, al snel tot de aankoop: keus in modellen of kleuren is er niet, dus hier zal ik het mee moeten doen.

Thuis aangekomen trek ik ze meteen aan: niet om te gaan oefenen, maar vooral om m'n evenwicht terug te vinden. Het is maar goed dat ik voor die proefles geen schoenen had, want dan was er helemaal niets van terechtgekomen! Als ik de schoenen na een uur of vier uit doe merk ik hoeveel spierpijn ik in m'n bovenbenen heb. De relatief hoge hak doet overduidelijk zijn werk.