Vanwege de herfstvakantie was er 2 weken geen les: dat kwam in zekere zin mooi uit, ik zat met een voet die niet wou en een lichaam geveld door de griep.
Ik was van plan om naar de huisarts te gaan met m'n voet, toen de griep toe sloeg. Anderhalve week later, toen ik weer beter was, bracht ik meteen een bezoek aan de huisarts, die niet echt iets duidelijks vinden kon: de pijn was ook stukken minder dan in het begin.
Het was echter een vervanger van 'mijn echte' huisarts en niemand kent mij kwa klachten zo goed als m'n eigen huisarts. Enkele dagen later moest ik in ieder geval weer bij de huisarts verschijnen, mede voor m'n voet. Twee dagen ervoor had ik in Amsterdam echter een flink stuk gewandeld en had het zich spontaan opgelost. Ik had nergens last meer van.

Dansles ging wat dat betreft dan ook een stuk beter dan die van 3 weken terug. Allereerst ging het tempo wat omhoog, ook moest ik de lead-around weer dansen. Nog veel 'erger': ik moest een poging wagen op muziek te dansen.

Huiswerk

Daarnaast kreeg ik het huiswerk mee: een zogenaamde 'sidestep', bestaande uit 7 passen, oefenen. Die begint met een zogenaamde hop, waar ik de vorige les voor het eerst kennis mee maakte en rek-advies voor mee kreeg. Na die hop komen 6 pasjes in een knap hoog tempo, waarmee het geheel 7 passen telt en daarom ook wel een 'seven' genoemd wordt.

Het ging hard: ik had nooit verwacht dat ik al zo ver zou zijn na slechts 3 lessen: tuurlijk, kwa techniek, houding en weet ik wat moet er nog heel wat verbeteren, maar ik had verwacht al snel te moeten stoppen omdat ik het niet zou redden kwa uithoudingsvermogen of spierkracht.