De laatste les voor... en oefening in Feis-stijl

De laatste les voor de wedstrijd...
Met wat gemengde gevoelens ga ik op stap. Het is nu of nooit. Naar mijn mening móet het vanavond goed gaan, anders sleep ik wel een beeld met me mee dat ik het op de wedstrijd nu juist níet moet verprutsen.

In relais starten

Het gaat echter vlekkeloos. Wel starten we nu zoals op een Feis wel eens gebruikelijk is. Twee tegelijk, in 'relais' (er zal wel een officiële naam voor bestaan). Oftewel: de muziek loopt door en de tweetallen stappen op het juiste moment naar voren om kort daarna te starten.
Het is vanavond erg rustig, dus moeten 2 'Primaries' even bijspringen.
Toen de docente vorige week al aankondigde voor de Primaries en Intermediates in Feis-stijl te starten, kwam daarop luid geklaag als antwoord. Ik zie het probleem niet en vind het zelfs wel leuk. Dat ligt misschien ook aan het feit dat ik starten op die manier niet gewend ben maar zeker ook dat ik blij ben dat ik het even oefen.

M'n zorgen zijn in ieder geval voor niets. Zowel Reel als Single Jig gaat in 1 keer goed. Het ziet er zelfs zo goed uit dat ik uiteindelijk van schoenen mag wisselen en alles wat ik niet op de wedstrijd zal dansen, mag oefenen.

Nog steeds 'Over 30'

Aan het eind van de les deelt de docente nog even de tijden en nummers van de wedstrijd mee. Daaruit blijkt dat ik (wederom) verkeerd ingedeeld sta en in de categorie 'over 30' val.
Ze zegt dat het goedkomt, maar diep van binnen ben ik er niet helemaal gerust op.

En dan is de les afgelopen en ligt de weg vrij om zenuwachtig te worden. Zou je denken. Ik heb me echter voorgenomen om geen moment te oefenen, dingen op te zoeken of wat dan ook, juist om te voorkomen dát ik zenuwachtig word. Ik weet wat ik moet doen en dat ga ik dan ook doen.