Dansen in 'uniform'

Om erachter te komen hoe makkelijk (of moeilijk) het danst in m'n 'uniform', gaat m'n broek en overhemd mee. Pas bij dansles kom ik er achter dat ik ook m'n korte broek en T-shirt mee heb. Het is zo'n gewoonte om die mee te nemen dat ik er nite eens bij nagedacht heb dat ik ze thuis kon laten.

Daarnaast gaan er nu ook 3 paar schoenen mee. Ik had nooit gedacht als man ooit nog eens 5 paar schoenen in bezit te hebben (3 paar dansschoenen, 1 paar schoenen voor dagelijks gebruik en m'n veiligheidsschoenen).

Zachte schoenen te klein? Nee! Precies 'goed'!

Allereerst vraag ik de docente hoe het zit met de maat van die schoenen, maar het blijkt te kloppen: ook deze moeten wat rekken, zo mogelijk nog meer dan de harde schoenen.
Ze pakt ze vast en bekijkt ze even, waarna ze me waarschuwt dat ik niet moet schrikken. Ze pakt vervolgens de punt en heel van de schoenen stevig beet en begint ze met geweld om te buigen en doet pogingen de zolen dubbel te klappen. Hetzelfde proces als het 'inslijten' van spitzen voor ballet.
"You can also fold them backwards and forwards, lift the couch and place them under them and let the couch rest on them, don't worry!"

Daarna trek ik m'n kleding aan, die nu eens bestaat uit een pantalon en lichtblauw overhemd. Er wordt me verbaasd gevraagd of ik meedoe aan een wedstrijd. Ik zeg dat dat wel mijn bedoeling is, maar van binnen twijfel ik nog steeds. Nou ja, eerst maar deze les afwachten.
Ik ontdek helaas een gat in mijn linkersok, ter hoogte van de grote teen. Jammer van de dure Falke, maar aan de andere kant moet ik niet klagen, inmiddels gaat 'ie al 2,5 jaar mee en de dansschoenen, zeker m'n echte zachte, maken het er niet beter op.

Zachte schoenen: verklikker voor gebrek aan techniek

De zachte schoenen blijken bij het opwarmrondje een voordeel te bieden. Met m'n linkervoet sta ik niet stevig genoeg op m'n tenen waardoor ik zo nu en dan de grond raak. Met m'n sneakers merkte ik dat eigenlijk niet, nu geeft een hoorbare klik van de harde hiel een duidelijke indicatie dat ik de grond raak. Of dat een spierprobleem is of dat ik gewoon moet wennen aan het feit dat de hak hoger is, weet ik niet.

Wel begint het al snel goed zeer te doen. Als ik de Beginners Reel halverwege verpruts en nog eens overnieuw begin, schrik ik me een hoedje als ik bij de 'hop-heel-turn-over-heel-turn' kom. Bij 'heel' moet je voet zover mogelijk omhoog wijzen en daarbij van binnen naar buiten draaien, waarbij de hiel als draaipunt op de vloer werkt.

De hiel van m'n sneakers was rond en bovenal van rubber. Dat was lekker stroef op de rubber beschermvloer. Nu ik ineens de harde hiel onder m'n voet heb glij ik bijna uit en is het ook meteen afgelopen. Ik verlies zodanig m'n evenwicht dat ik echt niet meer kan corrigeren. Ik vermoed dat de heel van m'n zachte schoen sowieso hoger is, waardoor het ook wennen is wanneer ik de vloer raak.
De verlossing komt met de harde schoenen. Nog nooit keek ik zo uit naar aan het aantrekken van die dingen en inderdaad, wat een verademing zijn m'n heavies...

De lerares is trouwens helemaal enthousiast over de kleur van m'n overhemd, al snap ik nog niet helemaal waarom. In geroezemoes vang ik iets op van 'looks just like a school uniform'.