Als ik de week voor deze les op m'n werk een keer de beweging op m'n harde schoenen oefen, krijg ik ineens door wat het moet worden. Als ik het probeer lukt het inderdaad: eindelijk hoor ik hetzelfde ritme dat de lerares voortbrengt. Helaas lukt het me maar 1 keer, daarna ben ik het kwijt.

Het geluid van de schoenen opnemen

Daarom heb ik vandaag maar een geluids-recorder meegenomen, zodat ik in ieder geval het geluid dat de docente maakt, op kan nemen.
Pas als ik, na het maken van de opname, terugluister, merk ik duidelijk wat ik fout doe. Na de eerste 'hop-back' wil ik op gelijke snelheid door met de volgende, terwijl ik juist op dat punt even in moet houden om daarna een 'hop-back' te doen waarna er 4 snelle passen volgen.
Dat maakt de beweging al snel erg complex maar als ik 'm met koptelefoon op nadoe, kom ik op een gegeven moment op het punt dat het ook mij lukt. De functie op het apparaat, een opname te vertragen, blijkt daarbij goud waard te zijn, want op volle snelheid gaat het nog nét niet.

Geen losse benen

Iets wat de docente overigens al sinds les 1 opvalt: m'n gebrek aan 'losse benen'. M'n harde schoenen-werk is opzich redelijk van kwaliteit, maar erg 'strak'. Als ik m'n benen bij een hop-back naar achteren moet brengen gaat dat met een enorme snelheid en zo zijn ook m'n kick-outs veel te krachtig.
Het enige is dat ik niet weet wat ik er aan moet doen. Het zal onder hetzelfde begrip als 'flow' vallen, waar ik in Haarlem ook al zo'n moeite mee had en net zoals dit iets is wat je niet kunt leren, maar alleen onder de knie kunt krijgen door te blijven oefenen.

Van een ding moet ik mezelf wel de schuld geven: sinds ik weer les heb rek ik amper nog en doe ik vrijwel nooit meer oefeningen om m'n enkels en benen soepel te krijgen.
Als ik dat een paar dagen na de les eens probeer, blijk ik vooral met links grote moeite te hebben met het draaien van rondjes met m'n voet: Werk aan de winkel!