Er wordt nu meer en meer de nadruk gelegd op m'n houding. Onbewust dans ik nog steeds redelijk veel met m'n bovenlichaam, vooral als ik m'n benen gestrekt de lucht in moet gooien.

Het is puur een kwestie dat ik er op dien te letten: een gedeelte is puur spierkracht, het andere gedeelte is de al eerder genoemde bewustwording. Bij de houding horen ook de schouders: die heb ik nog redelijk ver naar voren 'hangen' terwijl ze eigenlijk naar achteren horen te staan (schouders naar achteren, borst vooruit)

Ik besluit er de komende week eens extra op te letten en vooral op m'n werk zo vaak mogelijk m'n borst vooruit te duwen om het meer een gewoonte te laten worden.

Ik merk ook dat het dansen er makkelijker op wordt als ik inderdaad m'n schouders naar achteren duw, m'n armen strak langs m'n zij plaats en m'n borst vooruit houdt.

Inmiddels begint ook mijn 'probleemspier' zich te openbaren: een spier in m'n linkerbeen speelt vaak na een minuut of 10 op en vereist dan een onderbreking om te rekken.
Een slechte opwarming zorgt ervoor dat ik veel eerder last krijg van de betreffende spier.
De leraar valt het op, maar is ook weer niet al te verbaasd: elke danser heeft een probleemspier.