Dans! - The Road to Heavies: les 16, 9 maart 2012
Touwtje springen...
Touwtje springen: het is iets waar ik eigenlijk eens mee zal moeten beginnen, want het is een prima middel om de spieren in je voeten en benen te ontwikkelen en conditie op te bouwen.
Op een dag dat ik wat vroeg voor m'n werk ben besluit ik de straat maar eens over te steken en bij de speelgoedzaak tegenover m'n werk eens te vragen of ze misschien al springtouwen hebben. Die hebben ze nog niet, omdat het seizoen nog niet begonnen is.
Bij de eerstvolgende les probeer ik het daarom eens met het zogenaamde 'speed-rope' van de docente. Een touw dat maar weinig weg heeft van een touw, omdat het een siliconen slang is met aan elk uiteinde het onvermijdelijke handvat.
En een speed-rope, dat is het dus ook. Touwtje springen op zich kon ik altijd redelijk, zolang ik maar niet in hoefde te springen of zelf het touw moest ronddraaien én moest springen.
De docente springt met een enorme snelheid, waardoor de slang zich in de juiste vorm slingert. Ik haal die snelheid bij lange na niet, waardoor de slang de neiging heeft zich op te rollen en steeds na 3 sprongen om mijn nek krult, wat verder rondslingeren ervan nogal moeilijk maakt.
Dan ineens... FLOW!
Goed, terug maar naar het dansen. De 'flow'... ik weet al zeker dat dat weer een punt zal gaan worden. Maar tijdens de side-step gebeurt het! Alsof m'n benen ineens loskomen van m'n bovenlichaam zwier ik nu ineens veel meer naar rechts in plaats van het stap-hobbelen waar ik eerst last van had. Ik ben er nog lang niet, maar dit was een zeer duidelijke verbetering.
Ik krijg nu ook de tweede serie passen van de Single Jig. Dat is eigenlijk een side-step, maar dat lukt me nog niet. Sterker nog: als ik naar rechts moet stap ik al dansende langzaam naar links en als ik naar links moet zwier ik langzaam naar rechts.