Dans! - The Road to Heavies: les 24, onbekende datum
Met een uiterste krachtinspanning...
Samengevat: het wil voor geen meter. Ik heb grote moeite te onthouden wat ik moet oefenen, tijdens het oefenen zijn er maar weinig momenten dat ik ineens weer weet wat ik moet doen en tijdens de lessen zelf wil het ook totaal niet.
M'n harde schoenen heb ik nog niet. Die zijn wel besteld, maar nog niet aangekomen.
Ik sla het oefenen op die bewegingen bij les dan ook maar over. Ik weet inmiddels te goed dat dat gewoon niet wil op die dans-sneakers. Voor een danser die al een jaartje of wat op heavies danst zal het vast geen probleem zijn om hetzelfde te doen op dans-sneakers, omdat hij simpelweg betere controle over z'n spieren heeft, maar voor mij werkt het niet.
Daarnaast ben ik ook gewoon helemaal kapot na het zachte-schoenen werk. De leraar is verbaasd als ik verstek laat gaan voor de Feis-oefening die hij een aantal leerlingen laat doen. Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt in deze staat aan een wedstrijd mee te gaan doen. Alles kost me zo ontzettend veel kracht en dat is zowel in balans als de bewegingen zelf terug te zien.
Ik ga na het zachte-schoenenwerk naar huis en heb wederom 2 dagen last van flinke spierpijn. De dag erna rol ik nog net niet m'n bed uit. Tóch weer te ver gegaan. Ik ben op. Ik kan niet meer. Ik begin inmiddels ernstig te twijfelen of dit wel klopt. Ik kan me niet voorstellen dat m'n leeftijd, ik ben immers 2 jaar ouder sinds ik op m'n drie?ntwintigste startte, zo'n grote rol speelt. Dat kán gewoon niet.
Ik begin inmiddels ook te merken dat het reizen me op begint te breken. Ik vond het altijd leuk, zo op stap met het OV, maar de 2 uur die het me kost om er naar toe te gaan en de 2 uur terug beginnen me steeds meer tegen te staan.