Een aparte verrassing als ik aankom op Sloterdijk: eerst tref ik toevallig een klasgenoot die ik haar telefoon zie trekken. Het zou natuurlijk kunnen dat het toeval is, maar ik ben er niet gerust op.
Even verderop tref ik een andere klasgenote die, leunend op een paaltje, zit te bellen. In de verte zie ik dan al een andere klasgenote en zo vermoed ik, de docente staan. Wat is dit nu?

Het blijkt dat we er niet in kunnen. De deur is dicht en het complex ziet er ook behoorlijk gesloten uit.

De docente probeert nog zoveel mogelijk sms-berichten, telefoontjes en andere zaken richting de sleutelhouder van het pand, maar helaas. Na een half uur besluiten we maar weer naar huis te gaan.