De les is deze keer een uur korter, omdat we na afloop nog wat gaan drinken met de groep.
Dat geeft wel meer 'vuurwerk' als 2 van de meiden die normaal in het uur na mij zitten, ook enkele stukken moeten dansen. Op de veel betere vloer in deze studio's is het geluid van de schoenen bijzonder intens en vooral de 'volvoet' aanslagen, waarbij met de hele schoen tegen de vloer geslagen worden zijn extreem luid.

Ik krijg nog de Primary Slip Jig en de Primary Reel, maar de laatste is me zo goed als ontschoten. Even oefenen helpt voor de lead-around, maar de rest is wazig en aan het einde van de side-step ga ik zelfs over op andere passen.
Na anderhalf uur kerstborrel op m'n werk ben ik al half gaar en veel zin om ook nog een of ander café in te duiken aan het einde van de les zie ik niet echt zitten. Als een van de dansen fout gaat, kap ik er ook meteen mee. Ik had al gevraagd of de docente me niet teveel wou aansporen het nog eens te proberen en gelukkig doet ze dat ook niet.

De hornpipe (wat ik er tot nu toe van weet tenminste) gaat redelijk, tot ik tijdens het dansen pittig tegen m'n rechterenkel schop. Ik ga door, maar na afloop kijk ik wel meteen even hoe erg het is. Een kleine wond blijkt het resultaat te zijn. Ik begin er inmiddels aan te wennen dat het op die plek vaak erger voelt dan het lijkt, want ik had een grotere wond verwacht.

Na afloop vertrekken we met de vrijwel voltallige groep richting een café aan de Admiraal de Ruyterweg. Het is leuk en zeker rustiger dan ik had verwacht, maar toch besluit ik er al snel de brui aan te geven en naar huis te gaan. Lekker 2 weken geen werk, geen dansen. Niets.