Ik heb redelijk mazzel gehad deze week kwa drukte en tegen het einde van de dag blijft het nog een beetje rustig, waardoor ik nog energie over heb om naar dansen te gaan. Ik rij wel met de docente mee, omdat ik de energie niet heb om tijdig onder de douche te springen tussen het avondeten en het moment dat ik op de bus moet stappen. Daarnaast is het staand moeten wachten op de bus op de terugweg me zeker teveel.

Bij dansles merk ik dat ik heel wat conditie kwijt ben. Ik heb niets geoefend en gerekt, maar ga ook al anderhalve maand niet meer per fiets naar m'n werk, omdat ik dat met m'n nieuwe werk gewoon niet meer trek.

Aan de hornpipe begin ik niet eens en ook de Saint Patrick laat ik na enkele fouten maar schieten, eerst maar weer op adem komen en er aan wennen. Ik heb zelfs m'n danssneakers aan, omdat ik vermoed dat mijn voeten het aantrekken van mijn echte zachte schoenen niet in dank af gaan nemen. M'n tenen doen al verschrikkelijk pijn, laat staan dat ik ze ook nog vrolijk bij elkaar ga proppen in m'n zachte schoenen.

Ik vang wel iets op over een Feis: in de Zuid-Oost Beemster wordt wederom een wedstrijd gehouden, terwijl ik dacht dat de wedstrijd van enkele maanden terug de enige was die er dat jaar van haar school zou zijn.

Ik vergeet te vragen of er een kans is dat ik daar aan mee kan doen (waarbij ik mijn fysieke gesteldheid maar even buiten beschouwing laat) en terwijl het tweede uur in gaat zit ik buiten heerlijk 45 minuten met m'n benen bungelend op een betonblok af te wachten tot de docente weer op huis aan gaat en ik mee kan. Wat heerlijk om m'n benen zo volkomen los te laten hangen...