Het zachte schoenenwerk gaat wel aardig, al ga ik wederom een paar keer de mist in. De lerares is daar echter wel blij mee, want ik ga wél door.

Bij de Light Jig voel ik me wel een beetje lullig als de lerares achteraf bedoelde dat ik juist niet mee moest doen, omdat ik toch alleen de lead-around ken (of nou ja, 'ken')

We zijn ook deze les weer op harde schoenen begonnen en eindigen dus met de zachte schoenen. Als ik bij de Slip Jig de mist in ga port een van de dansmoeders me om het allebei nog eens te proberen.
Als ik de lead-around afwerk en er halverwege door de lerares verbaasd gereageerd wordt en de rest van de groep flink begint te lachen loop ik even in m'n hoofd na of ik wat fout doe, maar nee, ik doe toch echt de juiste dans.

Als ik na de lead-around zelf ook begin te lachen en rechts van me kijk zie ik m'n klasgenote nog net niet van het lachen op de grond liggen: ze heeft meerdere dingen dwars door elkaar heen gedaan, daar alleen de naam 'Slip Jig' haar niet zoveel zegt. Met een van de eerste passen vooraf lukt het haar wel, maar nu heeft ze iets gedaan wat ze, naar eigen zeggen, 'niet na kan doen, zo vreemd was het'.