Ik ben even verbaasd als ik binnenkom. Ik heb nog net iemand het trappenhuis binnen zien gaan en boven hoor ik de deur van de zaal dan ook dichtslaan.
Als de dochter van de docente blijkbaar heeft gezien dat ik het ben en er volkomen verbaasd wordt gezegd dat ik het ben, blijken we tot nu toe met 3 leerlingen te zijn.

Het wordt nog wel wat drukker, maar het blijft relatief rustig.
Van het zachte schoenenwerk gaat het niet helemaal vlekkeloos, maar ik mag echt niet klagen. Ik maak een paar foutjes, maar ga in ieder geval door.

Bij de Primary Treble Jig gaat het zelfs zo goed dat ik 'm met moeite op muziek kan dansen en ik daardoor een paar nieuwe passen krijg.
Die passen zijn pittig met een aantal 'toe's' ('tenen', letterlijk vertaald) snel achter elkaar.

Maar, ik ga het gewoon proberen en aan het einde van de les gaat het zelfs al een beetje op muziek.
De wedstrijd in het Duitse Ramstein laat ik schieten. Ik heb er wel vrij voor genomen, maar met alle sores van afgelopen weken zie ik het niet zitten om de (voor mij) enorme rit af te leggen.

Ik heb een maand vakantie en ga ook een aantal dagen echt weg, dus de docente, die me op het hart drukt te blijven oefenen, moet ik helaas teleurstellen voor de komende week.
Op vakantie oefen ik alles overigens wel en pak ik ook m'n springtouw weer eens.