Dans! - The Road to Heavies: les 79, 4 december 2015. Herhaling van zetten...
Nu is het wél onheilspellend als ik bij de hal aankom en de mensen van de groep voor ons al huiswaarts keren en ik nu wél de enige ben.
Al snel bel ik de dansmoeder van vorige week weer. Die vraagt ontsteld of ik weer op de NDSM-werf sta, waarop ik uiteraard bevestigend antwoord. In het e-mailtje van de week ervoor stond niet voor niets 'tonight', dus ik ging uit van eenmalig.
Nee, het blijkt nog erger: we zitten daar voor langere tijd. Fijn dat de docente mij dat ook even meedeelt!
Ik val per ongeluk wat uit tegen haar, wat niet echt netjes is, daar zij er niets aan kan doen. Weer voor niets naar Amsterdam gegaan!
Omdat ik nu veel vroeger op de hoogte ben, moet ik nog 23 minuten op de pont wachten. Het is koud, het waait behoorlijk en echt beschut wachten kun je er niet. Ik besluit naar de bus te lopen. Ik ben alleen vergeten dat de Klaprozenweg 1 grote bouwput is en de halte waar ik normaal een bus zou kunnen nemen nu natuurlijk opgeheven is.
Ik loop een pittig eind langs de betreffende weg en stap uiteindelijk, vele omwegen later, op de halte erna op. Ik krijg nog een SMS'je of ik niet alsnog naar West wil komen, dan kan ik nog met het tweede uur meedoen. Maar ik heb het even gehad. Het hoeft even niet meer en ik weet ook niet of ik er de komende week wel ben. Misschien dat ik zonder bericht gewoon een keer niet ga, wat een onzin!
De bus blijkt uiteindelijk geen voordeel opgeleverd te hebben: Het lopen naar de andere halte heeft enkele minuten langer geduurd dan het wachten op de pont me gekost zou hebben en de bus, die iets sneller aan de andere kant van het IJ is, compenseert dat, maar ik ben er dus niets mee opgeschoten.