Ook nu beginnen we weer op harde schoenen. De Saint Patrick gaat nog steeds moeizaam. De eerste 7 passen gaan wel, daarna wordt het moeilijk. De beweging, hop-hop-back, die me ook in de Light Jig nog steeds zoveel moeite kost, breekt me op in deze dans, waar dezelfde pas in voorkomt.

Het is een van de eerste keren dat ik na het harde schoenenwerk m'n echte zachte schoenen aan trek. Dat voelt nog vreemder dan het aantrekken van m'n sneakers na een half uur op m'n heavies rondgestapt te hebben. De eerste minuten is er dan ook een sterk fantoomgevoel van de tip die ik onder m'n tenen mis.

Ik heb respect voor een nieuwe beginneling die er deze dag bij is. In slechts 1 les krijgt ze de Beginners Reel zodanig onder de knie dat ze die aan het einde met mij en de andere beginner meedanst. Maar laat ik niet teveel vergelijken, ze heeft al de nodige danservaring op een ander vlak, ik was conditietechnisch een 0 toen ik begon.

Een optreden

Er blijkt wat verwarring te bestaan bij de docente of ik wel of niet meedoe aan een optreden over enkele weken. Ik heb het vorige week blijkbaar niet duidelijk genoeg gezegd, maar de docente denkt dat ik niet meedoe.

Dat is in zekere zin vervelend, daar ik nu niet precies weet wat ik moet doen. Eerst zou ik aan het optreden mee doen, maar toen de passen net een stapje te ver bleken (de Primaries en Intermediates hadden er al enige moeite mee, dus ik zou het zeker niet makkelijk krijgen) was het optreden niet voor mij weggelegd.

• Les 55, 28 februari 2015. Slip-Jig-slappe-lach.
• Les 57, 13 maart 2015. Zenuwen... zenuwen...

---