De chauffeur van 'mijn' bus (die met 4 personen die uitstappen op Utrecht-Lunetten
bijzonder druk was) is nogal chagrijnig, en ik besluit daarom ook maar geen foto te
maken, dan maar een foto van de lege bus ervoor: hier staat bus 541 uit te rusten op
busstation Utrecht Lunetten, nadat ik deze een uurtje geleden onder mij door zag rijden
nabij Utrecht Overvecht.
En als verrassing (kwam ik ook tuis pas achter) bus 902 opnieuw voor de camera.
Deze 'van Hooltjes' zien er maar exotisch uit, iets té nieuw als je het mij vraagt.
Ik begin me inmiddels af te vragen waar hier de reizigers vandaan komen, want het
station ligt vlakbij een splitsing van spoorwegen, en Utrecht Lunetten ligt nogal in
een leegte, alleen bedrijven'omsingelen' het station aan de kant van spoor 2.
De reizigers komen dus uit de bussen die hier stoppen, of uit de bedrijven, maar
meer is er ook niet.
Ik besluit spoor 2 op te lopen: het oogt als Station Purmerend, net zo uitgestorven
zolang er binnen 10 minuten geen trein stopt, bijna net zo recht, alleen rijdt hier
toch wat interessanter materieel langs.
Bij de opgang naar spoor 2 stuit ik op een stukje klantonvriendelijkheid: station
Lunetten moet het inmiddels ook doen zonder wachtruimte.
Een beneluxtrein snelt door station Lunetten, vrij kort nadat ik naar het begin van
perron 2 gelopen ben langs op spoor 1, de foto is echter bewogen en ietsje onscherp.
Met een flink gedonder razen alle wielen over de wissel die er verderop ligt.
Zeer kort daarna trekt een zeer vreemd zoemend en ruisend geluid mijn aandacht, een
geluk dat m'n camera nog aanstaat: De ultrasoontrein komt langs (lees: sjeest met
een klerevaart door het station)
Hier rijd de trein op zijn eigen dieselmotor:
Het sein voor spoor 2 staat op groen: wat zou het worden? een doorkomst of een
halterende trein?
Oef... daar had ik niet op gerekend: een trein die uit 4 Plan V's bestaat!
Snel pak ik m'n spotbriefje, en probeer te noteren wat er te noteren valt, maar de
trein is vertraagd, en met rennen bereik ik net niet snel genoeg het eerste stel, dat
er (samen met de andere stellen uiteraard) - wanneer ik stop met
rennen - er na een stop van 15 seconden al weer goed de vaart in heeft zitten.
Nadat het treingeweld eventjes stokt, loop ik het perron weer af, m'n aandacht is
inmiddels al lang getrokken door het geluid van een overweg, die ergens in de verte
'verdacht' vaak sluit.
Voordat ik echter de onderdoorgang op zoek loop ik naar het patatkraampje dat op de (zo
te zien) in vergetelheid geraakte parkeerplaatsen gestald is.
Ik bestel een oergewone 'patat met' en ik verwonder me in eerste instantie over het
lange wachten, maar dat wordt rijkelijk beloond met een zeer fraai bakje goeie friet.
De friet is door en door krokant, niet zoals bij menig patatboer, waar de buitenkant
krokant is, en de binnenkant nog een melige, dikvloeibare boel.
Nee, dit patatje overtreft alles van wat ik tot nu toe gegeten heb, hij is goed van
smaak, goed krokant (gigantisch heet ook overigens, maar das wel zo prettig)
Een prettige bijkomstighed is ook dat het bakje niet overdreven vol geschept is, en
ook met de mayonaise is de patatboer niet al te kwistig geweest.
Goed... daar dit geen pagina over het beste bakje patat is ga ik maar weer verder
met spoorse zaken.
Ik loop kort spoor 2 weer op, en besluit daarna het fietspad af te lopen wat mogelijk
naar de spoorwegovergang leid.
Het is frisjes, maar m'n warme bakje patat is nog lang niet op, dus ik eet stug door.
Onderweg rijden er bijzonder veel fietsers langs, en ook degenen die aan
zwaardere lichamelijke inspanning bezig zijn, zijn hier rijkelijk vertegenwoordigd.
Nadat het fietspad lang rechtuit gelopen heeft, maakt het opeens een bocht, en wordt
een brug zichtbaar.
Mijn bakje friet is alleen net op, maar natuurlijk geen prullenbak te bekennen (en
zomaar weggooien doe ik toch echt niet)
Daarom besluit ik wat verder te lopen, want ik zie een paar biobakken staan.
De biobakken staan echter tegen het hek van een weide, waar een paard zich moet
zien te vermaken (in zijn eentje)
Met een camping(?) aan de andere kant besluit ik mijn afval toch niet in de biobak
te gooien, nadat ik zie dat er in de verte een parkeerplaats is.
Daar aangekomen is er inderdaad een parkeerplaats, en een bord waar onder andere
'Amelisweert' opstaat, doet mij besluiten het bos in te lopen.
De volgende foto's horen meer thuis bij de weerfoto's, maar ik laat er hier maar
een paar zien:
Huis in de verte:
Langzaam aan werd er water zichtbaar in wat eerst een greppel leek:
Tja, en dan hier toch echt het voordeel van een beweegbare flitser (een AGFAtronic 302)
zonder de beweegbare flitser had ik deze foto niet kunnen maken, want alles werd dan
verschrikkelijk lelijk belicht, met de flitser op 60 graden naar boven gedraaid, was het
wel mogelijk een mooie foto te maken.
Langzaam aan teruglopende naar de weg die langs het bos loopt (dat is het enige nadeel:
het is er met de snelweg en autoweg in de buurt zeer lawaaiig) zie ik in de verte de
spoorwegovergang sluiten, en een flinke goederentrein passeren: jammer, net iets
te laat terug.
De volgende trein laat niet lang op zich wachten, en wederom sluit de
spoorwegovergang, waarna deze IRM combinatie met hoge snelheid langs komt razen:
De seinen die aan beide kanten van de spoorwegovergang te zien zijn houd ik nauwlettend
in de gaten: kort nadat het groen geworden is aan de (voor mij) rechterkant van de
spoorwegovergang, 'rinkelen' de electronische bellen er weer lustig op los:
Overigens zie je misschien dat ik me vrij dicht bij het spoor bevind: doe dit
alsjeblieft alleen wanneer de kop van de trein je gepasseerd is, en niet wanneer
de trein nog moet passeren.
Goh, en iedereen zich toch altijd maar afvragen hoe er dingen op het spoor belanden.
Na een paar minuten rust ontdek ik dat de stukken rails die ik zie liggen het puntstuk
van een wissel blijkt te zijn.
Eens nagaande wat dat zou kunnen wegen, ga ik ervan uit dat je dit niet zo gauw op het
spoor legt... maar ja, je leest wel vaker 'dat het een compleet raadsel is hoe de
vandalen het voorwerp op het spoor gekregen hebben'
Nou, met de nodige mankrachten moet dit zeker lukken, klasse hoor om dit zo te laten liggen!
Buitensporig souvenirtje ter hoogte van de spoorwegovergang nabij Utrecht Lunetten:
Beetje zoiets als: hier scheiden onze wegen:
Wederom komt het auto en fietsverkeer tijdelijk tot stilstand: ditmaal om 2 Plan V
stellen door te laten.
Een beetje mislukte foto: de trein had er net wat later op moeten staan, maar met de
gigantische snelheid die de meeste treinen daar hebben is dat geen gemakkelijke opgave.
Ik vond het nu wel welletjes, en besloot terug te lopen naar het 'busstation' bij
station Lunetten. Nadat ik eindelijk (na een bijna onophoudelijke stroom fietsers) ben
overgestoken loop ik langzaam terug over het veelgebruikte (vooral door joggers)
voetpad, en daarnaast het zeer rendabele (er wordt bijzonder veel gefietst) fietspad.
Nederland op weg naar huis:
Hé, die had ik nog niet gezien op de heenweg: er wordt dus gewerkt:
De dag is om, en ik sta te wachten op de bus richting Utrecht Overvecht, om straks uit te
stappen op Utrecht CS.
Het 'Tramplein-gevoel' (de pingel die het stationair draaien 'aankondigd' na starten van
de bus) blijft helaas achterwege.
De bus komt aanrijden, binnenin meurt het naar sigarettenrook, maar de bus is warm, en
door alle daken en ramen zo ver mogelijk open te zetten is de sigaretten
lucht snel verdwenen.
De bus stroomt langzaamaan weer vol, maar de twee stoelen tegenover mij blijven lange
tijd leeg... het was weer een geslaagde dag...
De stoelen tegenover mij blijven leeg:
En zo ging er weer een dag 'openbaar vervoeren' en een beetje het land verkenen voorbij.