Met de Kilkenny Feis in zicht, wordt al het Feis-werk geoefend.
De Beginners Reel verpruts ik, maar gaat daarna gelukkig goed.
Met de Light Jig (m'n favoriet) heb ik even moeite het ritme te vinden, maar uiteindelijk lukt het. Wel moet ik moeite blijven doen om niet te snel te willen. Op de een of andere manier wil het ritme van die dans maar niet echt in m'n hoofd blijven zitten. Wel krijg ik nog de tip m'n voet puntiger te maken bij het uitstapen naar voren. Dat vind ik nog steeds erg moeilijk omdat de dans behoorlijk snel gaat.

De Slip Jig... Uh... tja, uh... hoe moest die ook al weer? Ik vraag het een klasgenote, waarna ik een hoog 'oh ja' gevoel krijg bij het zien van de eerste passen.
Deze dans heb ik tot nu toe nog nooit volbracht op een wedstrijd, dus het zou leuk zijn als ik dat nu wel goed doe, maar ook nu bij dansen wil ik ineens te vroeg beginnen. Ik sla mezelf voor m'n kop en probeer het nog eens.

De Single Jig gaat lekker, maar dat vind ik zelf ook gewoon een leuke dans. Wel krijg ik te horen dat ik wat meer verschil moet laten zien tussen 'hop front' en 'hop back', wat er nu vrijwel hetzelfde uit ziet.

Op harde schoenen gaat de Treble Jig ook met moeite en de lead-around verpruts ik door gewoon rechtuit te gaan dansen. Nogmaals! Het gaat daarna wel, maar jemig, wat heb ik ineens een moeite om het tempo bij te benen.

Na wat Primary en Intermediate werk komt de Saint Patrick's Day aan de beurt.
Dat wordt spectaculair: daar zijn zoveel mensen voor dat we met z'n tienen op een rij dezelfde dans doen. Dat moet er vast indrukwekkend uit zien en het is bijna jammer dat je dat zelf niet vanaf de zijkant kan zien.

De dans voltooi ik, maar niet gemakkelijk. Nou ja, niet teveel bij nadenken.

• Les 87, 26 februari 2016
• Les 89, 18 maart 2016

---