Dans! - The Road to Heavies: les 83, 22 januari 2016
Los! Soepel zachte schoenenwerk, maar wel erg moe...
De Beginners Reel gaat prachtig. Ik schijn over de vloer te zweven, waarvan ik het altijd jammer vind dat ik dat zelf niet doorheb. Ik merk zelf dat het enorm veel moeite kost en vraag me dan ook af óf het er wel zo mooi uit ziet.
De rest van het zachte schoenenwerk gaat ook lekker, op de Light Jig na.
Bij het harde schoenenwerk merk ik dat ik moeite heb met het tempo. Bij het starten van de Treble Jig wil ik wel, maar voelen m'n benen zwaar. Met veel inspanning weet ik de bewegingen in te korten om nog mee te kunnen komen. Bij de laatste passen is het wel afgelopen en worden m'n benen loodzwaar. Ik val ook bijna als ik even in de knoop kom met m'n eigen ledematen.
Bij de Beginners Treble Jig gebeurt nog iets aparts. Een klasgenote naast me heeft wat moeite met de heel-steps en vraagt aan mij met welk been je eindigt als je aan die passen begint en welk been voor moet staan aan het einde ervan.
"Gewoon met je linker......" Ik wil het antwoord geven, maar bedenk me ineens dat ik het gewoon niet meer weet: ik denk er niet meer bij na en moet de dans zelf doen om er achter te komen wat het antwoord is. We oefenen het dan ook maar samen.
De Saint Patricks Day staat erna op het programma. De docente, die me inmiddels wel kent, zegt nog dat ik de Saint Patrick moet 'zijn' en ik zeg dat ik ook geen problemen verwacht. Ik ken de dans.
Dat had ik beter niet kunnen zeggen. Als we beginnen kan ik me na de eerste zoveel passen ineens totaal niet meer herinneren wat ik moet doen. Ik moet het opnieuw oefenen en daarna gaat het wel.