Dans! - The Road to Heavies: 16 april 2015. Betrapt!

Woensdag kwam het er niet van, dus oefen ik nu op donderdagmiddag even in de grote pauze op m'n werk op m'n harde schoenen.
Zoals gewoonlijk trek ik rond kwart voor 1 m'n veiligheidsschoenen uit, wissel tijdelijk van sokken en trek m'n heavies aan.
Met m'n schrift (waar de passen gedeeltelijk in staan) in m'n ene hand en m'n andere hand zo stil mogelijk langs m'n lichaam dans ik zo goed mogelijk wat het moet worden.

Als ik bij de passen kom die er minder goed in zitten, gaat het even mis en begin ik overnieuw. Precies op dat moment komt een van de vrouwen van de administratie de werkplaats binnen. Ik ga gewoon door en zie haar verbaasd rondkijken wie er op dat moment in vredesnaam aan het werk is. Ze ziet me niet en vervolgt haar weg naar de kantoren.

'Wat ben jíj nou aan het doen?'

Ik ben inmiddels even op de Treble Jig overgestapt en net bij de 'heel-steps' ga ik ergens de mist in, roep ik 'shit' en loop weer terug naar het begin.
Als ik overnieuw begonnen ben, komt ze net vanuit de kantoren de werkplaats weer in, waar ik vrolijk m'n Jig aan het oefenen ben. Ze loopt nu recht op me af, dus nu kan ze me niet meer missen. Ze ziet me dan ook oefenen en geleidelijk begint ze steeds langzamer te lopen en als ik op hetzelfde punt weer de mist in ga stop ik om terug te lopen naar het begin.

"Wat ben jíj nou aan het doen!?" Grinnikt ze.
"M'n danspassen oefenen." Zeg ik droogjes. Ze begint enorm te giechelen en loopt daarna de werkplaats uit, terug naar haar afdeling.
Het bedrijf was al aardig op de hoogte dat ik wel eens in de werkplaats oefende, maar blijkbaar wist nog niet iedereen het...