Dans! - The Road to Heavies: les 47, 12 december 2014

De lead-around van de Treble Jig en de Light Jig

De Treble Jig en Light Jig zijn nu min of meer de belangrijkste. De Single Jig en Reel ken ik inmiddels wel, dus wordt daar niet al teveel meer mee gedaan, tijdelijk dan.
Wat me wel opvalt. In ieder geval aan de wedstrijd meegedaan hebben heeft wonderen gedaan voor m'n zelfvertrouwen en ik werk zelfverzekerder af wat ik moet doen, of doe daar gemakkelijker pogingen toe.

Moeizame Light Jig

Wel blijft de Light Jig moeizaam: ik heb het ook niet geoefend daar ik 6 december in de lappenmand terecht kwam en 4 dagen uitgeschakeld was. Daarna merkte ik ook sterk dat ik behoorlijk op krachten moest komen, alles koste me moeite. Uit veiligheid ga ik dan ook maar niet fietsend naar m'n werk.
Veel helpt het niet. Onderweg slaat de vermoeidheid enorm toe en als ik uit de tweede bus stap en naar het gebouw voor de lessen toe loop, raak ik steeds vermoeider. Eenmaal in de zaal plof ik neer op een stoel... ik heb het gehaald, maar niet van harte.

Als ik m'n voeten in m'n zachte schoenen wurm, schiet onmiddellijk de kramp in beide voeten en besluit ik maar om m'n sneakers aan te trekken.

Hoge snelheid in de Treble Jig

De lead-around van de Treble Jig gaat nog lang niet in een cirkeltje, maar als de lerares 'm even voordoet, merk ik ook dat de snelheid wel heel hoog ligt. Daarnaast ben ik doodsbang om op m'n hiel te gaan staan, iets wat in 3 passen ervan toch echt de bedoeling is.
Daar komt bij dat ik in de snelheid en verwarring vaak ook op m'n andere hiel ga staan, waardoor ik ontzettend veel moeite moet doen om m'n evenwicht te bewaren. Ik ben gewoon bang om te vallen, niets meer, niets minder. Dat wordt dus oefenen...