Techniek - Ombouw van een Dymo Letratag naar 18650 cellen
Alle elektronica-onderdelen die ik in de nogal bekende Raaco ladekastjes heb zitten, moeten wel onderscheidbaar zijn. Daarom gebruik ik al jaren een Dymo labeler. In het begin nog een Dymo uit de Esselte tijd, uiteindelijk een Letratag.
Stroomvoorziening...
De Esselte Dymo gebruikte het nogal onpraktische aantal van 6 batterijen in eveneens onpraktisch formaat AAA voor de stroomvoorziening. De Letratag gebruikt AA's en heeft er (gelukkig) maar 4 nodig.
Dat lijkt een vooruitgang, maar erg lang gaan ze niet mee en bij gebruik van accu's blijft het ding al snel na elke afdruk waarschuwen voor lege cellen. De afdrukken zijn ook wat vaag en beduidend beter als er alkaline batterijen gebruikt worden, maar dat duurt nooit lang.
Gewone alkaline batterijen wou ik niet aanschaffen maar gezien de nadelen van oplaadbare AA's, die ik ook elders nodig had, waren die geen optie. Ik heb heel wat 18650 lithium cellen liggen uit allerhande accu's. Zo even snel passen kreeg ik de indruk dat ik zonder problemen twee 18650's kwijt kon op de plek van de 4 AA's, vooral aan de kant waar het batterijdeksel in de behuizing klikte zat nog flink wat loze ruimte.
Voor diegenen die in paniek raken bij het zien van de foto met de kale 18650 cellen: geen zorgen, dat zijn dummies, overgehouden uit een van m'n video-accu's.
Het zou wat zaagwerk vereisen, maar zonder rare kunstgrepen moest het klepje zelfs nog gewoon dicht kunnen ook.
De spanning...
Maar... 4 volle AA alkaline batterijen benaderen de 6-6,5 Volt, terwijl twee volledig volle 18650 cellen 8,4 Volt halen. Dat leek me niet gezond.
De spanning verlagen met een diode heeft geen zin, want de spanningsval is afhankelijk van de stroom erdoor en die loopt er niet bij uitgeschakeld apparaat. Als het apparaat wel aanstaat maar niet print, is het stroomverbruik nog steeds niet schokkend voor de gemiddelde diode.
Ik zocht bij Mouser naar een leuke, ongeïsoleerde DC/DC converter, daar het ding toch nergens mee verbonden wordt. Bij het starten van de werkzaamheden zag ik pas dat bij de adapter-aansluiting aan de onderkant van de Letratag 9 Volt gelijkspanning als maximum vermeld stond. Zoekwerk (en aankoop) voor niets dus, want dan kon ik de cellen waarschijnlijk direct aansluiten zonder een converter.
Openen
Dit is een plezant te openen apparaat: met het verwijderen van 10 schroeven kun je de twee helften van elkaar scheiden zonder dat er dingen wegspringen.
Het is handig om het deksel dat over de cartridge klapt los te koppelen door de veer van het scharnier te verwijderen.
Na openen kon ik de oude accu-klemmen verwijderen. Die ga ik hergebruiken voor het verbinden van de 18650's, want houders zijn helaas net te dik.
Omdat de 18650's zogenaamde 'flat-top' cellen zijn (de pluspool steekt dus niet uit) moest ik wel met wat nikkelstrip een verhoogd contact maken.
Hakken en zagen... (nou ja... hakken...)
Na flink zagen en frezen in de originele behuizing van de Letratag even passen. Past prima. De printjes voor de verbindingen werden daarna met hete lijm in de behuizing gemonteerd. Daar ben ik niet zo'n voorstander van (ik schroef liever) maar in dit geval kunnen de printjes bijna geen kant op.
Tegelijkertijd was er aan de kant waar het batterijdeksel in de behuizing klikt een geweldig vlak stuk waar het printje echt goed vast bleef zitten en ook de schroefgaten aan de andere kant kon ik met wat vlak frezen genoeg houvast laten bieden voor een flinke klodder lijm.
Tussen de 9 Volt aansluiting en elektronica zit nog een diode, dus die heb ik voor de zekerheid ook maar geplaatst.
En klaar
En alles weer in elkaar. Twee schroeven, zo'n beetje in het midden van het batterijvak moesten er helaas voor opgeofferd worden, maar daar merk je in de praktijk gelukkig niets van.
Het is niet moeders mooiste ombouw, maar wel erg functioneel. Twee UR18650SW cellen nemen de stroomvoorziening voor hun rekening en dat werkt stukken beter. Daarnaast zijn ze binnen 3 uur weer volgeladen als ze tóch leeg mochten zijn. En het klepje kan ook nog gewoon dicht...