Techniek - Microscoopfoto's van inscripties op NM27C512 EPROM
Dwalende in de kleine wereld van een andere EPROM chip viel me in de hoek ineens een set tekens en logo's op.
Helaas kan ik alleen de logo's laten zien, de rest krijg ik helaas niet 'gevangen' met de camera op de microscoop.
De logo's/tekens die me als eerste opvielen: het gaat om de 2 rondjes die iets boven de bruine streep te zien zijn.
De bruine streep is trouwens een van m'n eigen hoofdharen, om zo een idee te geven van de krankzinnige afmetingen van de tekens.
6 keer vergroot: Ik vermoed dat er een copyright-teken staat (het linker logo, een C in een cirkeltje) de rechter is helaas onduidelijk.
En het logo van een of andere fabrikant, met daaronder een serie tekens: ik weet niet of ik de boel misschien per ongeluk omgedraaid heb (en dat de letters dus op z'n kop staan) maar van wie het logo is... geen flauw idee. Ik maak er 'WSI' uit op.
De witte spikkels zijn stof: om met de 40 x lens op de objectiefrevolver te kunnen werken moest de IC behuizing eraan geloven. Die heb ik stukgeknipt met een combinatietang, maar daardoor komen er overal stof en korrels kwartsglas op de chip terecht, die moeilijk weg te krijgen zijn.
Mocht je ook een chipbehuizing stuk willen knippen, zet dan een veiligheidsbril op, want de stukken kwartsglas en IC-behuizing zullen je om de oren vliegen bij het bewerken met een kniptang. Enkele plastic zakjes om te voorkomen dat de stukken overal heenvliegen is ook geen slecht idee.
28-5-2017: Verder uitvergroot
Met een knutsel-oplossing met een oude digitale camera die ik half sloopte, kon ik heel wat indrukwekkender opnames maken die richting de megapixels gingen, in plaats van de beroerde 320 x 240 pixels resolutie van de camera die bij de microscoop geleverd werd.
Deze chip had ik al eens kapotgeknipt, dus eerst besloot ik een foto te maken met alleen de camera. De chip zelf is duidelijk te zien en het veld met het daadwerkelijke geheugen kleurt mooi in bijna alle kleuren van de flits.
Hierna pakte ik de airbrush erbij en met een flinke stoot lucht werd zoveel mogelijk stof weggeblazen. Een fijn penseeltje verwijderde de laatste korrels stof. De resultaten waren indrukwekkend!
Zo werd nu het copyright en een ander logo helder zichtbaar. Ook het 'WSi'-logo werd nu duidelijker zichtbaar.
Ik vermoed dat dat staat voor de fabrikant (WSi stond voor WaferScale integration Incorporated) en niet voor het fabricageproces. Het internet verschaft hier weinig duidelijkheid over, maar het fabricageproces vermelden op de chip lijkt mij onlogisch.
Waferscale Integration was een fabricageproces dat toendertijd een doorbraak in de ontwikkeling van siliciumchips betekende. Op 1 wafer, de 'koek' silicium waar meerdere chips op gemaakt konden worden, kon vanaf toen 1 gigantische chip gemaakt worden, wat voor veeleisende computers een uitkomst was. De wafers waren toen veel kleiner in diameter dan tegenwoordig, zodoende.
Het Ⓜ logo, de letter m in het cirkeltje, is het zogenaamde 'Mask-work protection' logo, dat slaat op de 'maskers' waar de chip mee gemaakt wordt. Dat is geen verplicht logo en het is ook geen 'copyright' vermelding van de chip zelf. Dit logo geeft aan dat alle bewerkingen, nodig geweest om tot de complete chip te komen, bepaalde rechten doen toekomen aan de maker.
In simpel Nederlands betekent het dat je het IC zelf gewoon mag bezitten en kopen (danwel importeren) en mag gebruiken in ontwerpen, maar dat je de chip zelf of de ontwerpen die uiteindelijk tot het complete halfgeleider-ontwerp (de chip) leiden, niet na mag maken.
Een deel van de tweede foto opnieuw: zelfs het typenummer, NM27C512, is aangebracht op de siliciumchip. Dit is tegelijkertijd waarom het logo linksboven verwarring schept. Het typenummer is namelijk van National (Semiconductor), terwijl het typenummer van WSI, voor zover ik dat met zekerheid kan zeggen, WS27C512 zou zijn.
Boven het typenummer staat zelfs (het koste wat spelen met de helderheid van de foto) iets dat waarschijnlijk een batch-code of productiedatum aanduid.
Het typenummer geeft trouwens het aantal bytes aan (ik verontschuldig me hier bij voorbaat om gemaakte foutjes, mij duizelde het op een gegeven moment ook).
Dit was een 512 Kilobit EPROM. Dat komt (in dit geval) neer op 524.288 bits in 64K x 8 configuratie. Dat is meteen verwarrend, want de 64K staat voor Kilobits en niet voor kiloBytes.
8 bits is 1 byte, 1024 bytes is 1 kilobyte en 1 kilobyte is 8192 bits (wat weer 1 Kilobit is)
Daar dit IC 64 Kilobits per bank bevat, is de som 8192 bits x 64 = 65.536 Kilobits.
65.536 Kilobits maal 8 banken komt uit op 524.288 bits.
Gedeeld door 1024 bytes komt dat uit op 512 Kilobit. 512 Kilobit is weer 64 Kilobyte. De geheugencapaciteit is dus 64000 bytes.
De toegangstijden van 90 nanoseconden waren toendertijd (jaren '90) verschrikkelijk snel.