Modelbouw - Mini-artikel: sluitseinen in een BR218 van Fleischmann
Nog niet zo heel lang geleden kocht ik dit tweedehands model van Fleischmann.
Het model reed prima bij een testrit in de winkel, maar had enkel frontseinverlichting. Geen punt, daar vond ik wel wat op met LED's of iets dergelijks.
Nadat het model een aantal weken in de verzameldoos had gelegen haalde ik het er toch eens uit om te zien wat er precies nodig was voor sluitseinverlichting. Misschien was het zo gebeurd, misschien niet.
De grootste zoektocht was het openen van het model. Na het verwijderen van een schroef in de onderkant zitten er ook nog klemnokjes die de kap stevig op zijn plaats houden. Ik wist dat niet en heb verwonderd gezocht waarom ik het model niet open kreeg.
Het zit 'm dus in 2 klemnokjes op de koppen, een aan elke kant, die vastgrijpen in de 'seinbalken' (de balk waar de front en sluitseinen in zitten). Een echte gebruiksaanwijzing om de kap van deze 2 nokjes te krijgen heb ik dan ook niet.
Pak simpelweg de kap en het onderstel stevig vast en geef een voorzichtige ruk. Komt het los, dan komt het los, komt het niet los, dan een iets steviger ruk proberen.
Het verwijderen van de draaistellen is eenvoudig:
Links: Pak het draaistel in het midden vast met je duim en wijsvinger.
Rechts: knijp voorzichtig in het draaistel, en je kan het uit het chassis verwijderen. Op dezelfde manier is het motorstel te verwijderen.
Goed. Het geheel lag open en na het verwijderen van een van de draaistellen, om zo toegang te krijgen tot de lichtprintjes, ben ik wat aan de gang geweest met LED's en gloeilampjes.
De LEDs vielen al snel af. Die pasten niet en het huis van een LED teveel bijvijlen kwam de mechanische sterkte niet ten goede. De gloeilampjes die ik had waren eveneens steevast te groot.
Met een licht gevoel van verslagenheid heb ik dan ook maar 2 echte Fleischmann lampjes gekocht. Dit zijn dezelfde lampjes die in de Sprinters en waarschijnlijk vele andere modellen gebruikt worden.
Om het te kunnen plaatsen moet er een contactlipje geplaatst worden. Dat kun je vast krijgen bij Fleischmann, maar zelf maken is sneller (en vast goedkoper) en daarnaast werkt het probleemloos.
Het lampje en contactlipje is geplaatst en het printje is weer vastgeschroefd. Het contactlipje is van een plaatje messing van 0,15 millimeter dik geknipt. Vergeet niet 2 lipjes ter bevestiging. De lipjes worden later omgevouwen aan de andere kant van de print.
Een mooi knikje zorgt ervoor dat het lampje goed contact maakt.
Het model is digitaal voorbereid en het al aanwezige draadje is wit. Daarom heb ik voor het tweede draadje geel gekozen. Aan de andere zijde is het precies andersom.
Als je alles hebt aangesloten en gecontroleerd op sluiting en dergelijke, kan het geheel op de testbaan. omdat de kap wat lastig te demonteren is, doe ik dat eerst zonder kap. Op de testbaan, en dan zie je dus.... dat het niet werkt. Wat krijgen we nou?
Ik dacht eerst aan kapotte lampjes, maar dat leek me vreemd, daar ze gloednieuw waren en 2 nieuwe, kapotte lampjes wel heel toevallig zou zijn.
Nadat ook fouten in de bedrading uitgesloten waren, zocht ik het in het contact naar het chassis. Bij dit model en vele andere modellen wordt het chassis gebruikt als retourleiding voor de functie-aansluitingen van een decoder.
Het probleem bleek dan ook in het contact naar het chassis te zitten. Vanuit de fabriek is het model wel voorbereid voor de inbouw van sluitverlichting, maar het gat voor het sluitseinlampje is meegespoten en maakt daardoor geen contact.
Ik dacht dat het lampje dieper in het gat wel contact zou maken, maar het laagje verf bleek toch te dik.
Links zie je voor het schoonmaken, rechts nadat ik met een 5 millimeter boor korte metten had gemaakt met het laagje verf.
Na het terugplaatsen van het lampje ging het geheel nogmaals op de testbaan en toen werkte het wel zoals het hoort.
En met de kap er weer op krijg je dit resultaat. De sluitseinen lijken wat zwak, maar in het echt zijn ze duidelijker zichtbaar. Over niet al te lange tijd hoop ik hier een decoder in te bouwen.