Bij de sloop-opkoop elders beschreven op deze site, zat onder andere deze goederenwagen van Lima. Ik vermoed dat het een type 'Gs' betreft, niets meer dan een gesloten goederenwagon.

Van al het sloopspul was dit het minst gehavende stuk materieel. Slechts 1 'traptrede' en 1 buffer ontbraken, verder was de staat redelijk te noemen.
Het enige wat me niet aanstond was het uiterlijk, een reclame voor Ovomaltine, vooral bekend van oplos-koffie (tegenwoordig biedt dit merk nogal wat meer dan alleen maar oploskoffie). In mijn herinnering zijn/waren goederenwagons alleen maar bruin, dus die reclame moest er vanaf.

Omdat ook het onderstel een nieuw kleurtje moest krijgen, na reconstructie van een nieuwe trede, moest het geheel eerst uit elkaar.
Dat ging niet gemakkelijk worden: het geheel was aan elkaar gelijmd. Bij het met gepast geweld openwrikken van het geheel sneuvelden wat kunststof uitsteeksels van de wagen. Ook die heb ik, met behulp van wat stripjes styreen opnieuw aangezet.

Het dak werd vastgehouden door 4 soort 'kleppen' aan elke zijde van de wagen. Ooit was het waarschijnlijk de bedoeling dat het dak door het simpelweg indrukken van die kleppen te verwijderen was, maar bij die poging braken ze allemaal af. Dat was niet zo erg. Het dak kon er nu in ieder geval af, om een ander kleurtje te krijgen dan het vreemde glanzende metallic grijs.

Van styreenplaat van 0,5 mm dik heb ik een nieuwe trede gemaakt, alle lijmverbindingen heb ik gemaakt met Plastic Weld van Plastruct.

Het eerste echte probleem was het kromstaande onderstel. Waarschijnlijk heeft het model klemgezeten waardoor het onderstel in de breedte naar buiten gebogen was. Dat was zelfs zodanig dat de wielen er spontaan uitvielen. Om dat te verhelpen heb ik een proef genomen met het 'rechtkoken' ervan. De werkwijze is als volgt:

Neem een ovenschaal en leg daar het recht te buigen onderdeel in.
Kook een hoeveelheid water, zodanig dat het onderdeel volledig onder water ligt.
Bij mij dienden de aspotten van het onderstel dichter bij elkaar gebogen te worden, dus heb ik met een tang voorzichtig wat kracht uitgeoefend op de aspotten.

Het lijkt me duidelijk dat het gereedschap dat je nodig hebt helemaal afhangt van de vormcorrectie die je toe moet passen. Bij mij was een combinatietang voldoende, de bekken ervan heb ik 'bekleed' met wat kunststof, om zo geen ribbels in het plastic van het onderstel achter te laten.

Tevens droeg ik bij deze werkzaamheden een veiligheidsbril: een uitschieter kon anders nog wel eens vervelend uitpakken. Hiernaast ligt het onderstel op te warmen in het zojuist gekookte water:

Toen dat eenmaal gebeurd was, was het dak aan de beurt. Terwijl dat ergens lag te wachten op een nieuw kleurtje, mepte ik het in een verlies van evenwicht van de kast op de grond... en stapte er uiteindelijk op.

Resultaat: dak doormidden. Gelukkig bood Plastic Weld van Plastruct uitkomst en was het dak daarna weer op volle sterkte, iets dat later bewezen zou worden toen het nogmaals doormidden brak.
Exemplarisch voor de gigantische kracht van Plastic Weld is het feit dat het dak nu op een andere plek door midden brak en niet op de lijmnaad.

Na 2 lijmbeurten en schuurwerk was het dak weer klaar voor de airbrush.

Omdat ik kort dacht dat het dak verloren was, heb ik geprobeerd zelf een dak te maken van styreenplaat. De ronding wou ik aanbrengen door het styreenplaat om een metalen buis te klemmen en dat in kokend water onder te dompelen. Het resultaat was opzich best aardig, maar het dak overal netjes in dezelfde ronding krijgen bleek toch stukken moeilijker dan gedacht.

En na een paar zeer fijne laagjes bruin (Humbrol nr. 133, satijnglans) uit de airbrush - wat een prachtig apparaat - wordt de Ovomaltine reclame steeds slechter zichtbaar.

De wagon staat momenteel in de wachtrij. Ik ben een van de 'wandluiken' kwijt en hoe ik dat op ga lossen weet ik nog even niet...

Het onderstel heb ik trouwens ook een nieuw zwart kleurtje gegeven. Na het rechtkoken bleef er een witte aanslag achter. Ik vermoed dat dat gewoon kalkafzetting was, maar hoe ik ook aan het schrobben en poetsen sloeg, het verdween niet.

Uiteindelijk ben ik er maar gewoon met de airbrush overheen gegaan, gevuld met zwarte verf uit een oud potje Revell (een potje van 20 jaar oud, zo niet ouder).

Op internet wordt veel gewaarschuwd voor het gebruik van oude verf in de airbrush, maar ik heb geen nadelige effecten ondervonden.

---

16-09-2009: een vervangend 'luik'

In het verbouwingsproces was 1 van de luiken verdwenen. Ik heb m'n kamer op z'n kop gezet, maar niets kunnen vinden, dus overwoog ik andere methoden.
Ingieten in rubber en er van giethars een replica van maken was een optie, maar dat vond ik zonde, omdat ik het onderdeel maar 1 keer nodig had en geen tientallen stuks ging produceren. Zelfbouw van styreen bleek ondoenlijk, dus zocht ik naar een donor-wagon.

Bij Model plaza waren een aantal occasions binnengekomen, waaronder een aantal modellen zonder doos. Ik besloot er, zonder dat te weten, een bezoek te brengen en vond bij de bak met modellen-zonder-doos, een goederenwagon die wel als donor kon dienen voor het zoekgeraakte 'luik'.

Voor 9,95 een wagentje rijker, waar thuis meteen de zaag inging, om er 1 luik uit te zagen: ik zal bekennen dat het luik totaal niet lijkt op de oorspronkelijke die in het Lima model zitten. In mijn geval komt de wagen toch in een fantasie-museumtrein te rijden.

Ik fantaseer dan maar dat de museumorganisatie krap bij kas zit, en goedkoop aan een reserveluik kon komen, dat weliswaar niet hetzelfde was als de oorspronkelijke, maar wel het gat dichtte. Ik blij, museumorganisatie De Fantasie blij, goederenwagon bijna klaar.

Na de airbrush klaargezet te hebben voor een spuitbeurt met een klein druppeltje Humbrol nummer 33 (matzwart) en meerdere druppels nummer 79 (matgrijs) (en uiteraard wasbenzine ter verdunning) werden het dak en de luiken van een laatstje laagje verf voorzien.

De luiken moesten even vastgeplakt worden met plakband, om te voorkomen dat de airbrush ze wegblies.

En na de laatste verfnevels en het plaatsen van de luiken, is dit het resultaat. Of het allemaal klopt, ik heb geen flauw idee, het staat wel leuk, zo'n onbestemd goederenwagentje. De donor-wagon heeft naast een luik ook een buffer moeten missen, omdat 1 daarvan bij het Lima-model afgebroken was.

Van het model is ook het gewicht verhoogd. Het oorspronkelijke plaatje metaal, dat slechts 9 gram woog, diende als gewicht voor de wagen. Het liep daardoor snel uit de rails bij een miniem hobbeltje.

Ik knipte 3 plaatjes blik op maat en soldeerde ze aan elkaar. Daarna voorzag ik ze van 2 gaten van 2,5 mm, en tapte er M3-schroefdraad in. Daarna is het geheel in de bovenbouw geplaatst.

De schroeven gaan precies boven de wielen door het onderstel, door het plastic van de bovenbouw en schroeven in het getapte schroefdraad.
Met het extra gewicht komt het totaalgewicht op 56 gram: een Roco wagon van precies hetzelfde type weegt 1 gram minder.

De wagon is nu zo goed als af: het enige dat nog rest is het vastlijmen van het dak, en het geheel in een laagje zijdeglans lak hullen. Daarna resteert alleen nog het aanbrengen van koppelingen. Van koppelingen heb ik weinig tot geen verstand, dus dat zal nog wel even duren. Tot die tijd verdwijnt dit model even naar de achtergrond.

---