Met regelmatig de nodige goederentreinen en een levendig reizigersverkeer, is dit zeker
geen oninteressant station.
Er wordt hard gewerkt aan het derde perron, waarna Hilversum weer een intercity status krijgt.
Hilversum: 11 September 2006: een Plan T staat samen met een Plan V als trein 5725 klaar
om verder te rijden richting Utrecht.
2 dagen later zou ik een dag het (openbaar) vervoer in Roermond, Eindhoven, Venlo en
Nijmegen bekijken, tijdens een dag 'openbaar-vervoeren' die ongepland flink uit zou lopen.
Hilversum, 24 Oktober 2006: het is herfstvakantie, en de eerste dag van (voor mij) 3
dagen als een bezetene met het openbaar vervoer reizen is aangebroken: een goederentrein
die mogelijk trein 53031 voorstelt komt met een brommende dieselloc (6508) door station
Hilversum, loc 1609 loopt in opzending mee.
Op de achtergrond het oude seinhuis, dat niet lang meer te leven heeft: met de
bouwwerkzaamheden voor het derde perron wordt dit gebouw gesloopt.
Het stationsplein van Hilversum, wat ook nog wel eens gekscherend 'De Draaischijf' genoemd schijnt te worden, ziet
eruit als een soort slagveld: de harde wind op deze 5 Februari 2011 is de schuldige: zo nu en dan schuiven nog
steeds fietsen over het plein als er weer een windvlaag volgt.
Ik zit vandaag, 11 Juni 2011, in de trein richting Amersfoort, om in Hilversum uit te stappen: vlak nadat we Naarden-Bussum
gepasseerd zijn begint het te stortregenen, de regen klettert tegen het raam en ik kijk dan altijd met
enige fascinatie naar de schuifraampjes die nu uiteraard dicht zijn, en geen druppel water doorlaten. Ik kan
alleen maar verdwalen in gedachten hoe lang het geduurd heeft voordat men een goed afsluitend raampje ontworpen had.
Terwijl ik zo in gedachten verzonken ben, krijg ik ineens het vermoeden dat ik flitsen zie. Het gebrek aan
gedonder, wat je in de afgesloten trein en met het treinlawaai erbij toch niet hoort, zorgt voor een gebrek aan
bewijs wat betreft mijn vermoeden van onweer.
Wanneer ik even later op Hilversum uitstap en het zo goed als droog is loop ik richting de uitgang: een
diep gerommel bevestigt mijn eerdere vermoeden. Als ik richting de Hoge Larenseweg loop begint het
ineens te spetteren: binnen de kortste keren barst waarschijnlijk dezelfde stortbui los als waar ik net met
de trein doorheen gereden ben.
Als ik een uur later uit de modelspoorzaak kom is alles rustig, en resteert alleen een mooi uitzicht op de bui
die zojuist overgetrokken is en nu duidelijk z'n ijskap aan het verliezen is: een onbekende G2000 van Vossloh steekt
zijn lelijke kop boven het hek uit. Let overigens ook op de zendmast: sinds 15 Juli 2011 besef je dan ineens dat die
dingen ook kunnen instorten, ook al zien ze er nog zo stevig en imposant uit: wie de eigenaar is van de mast, en
al het moois in zo'n mast is zo'n puzzel dat het bijna een wonder mag heten dat er ook nog radio en TV-signalen vanaf stralen.
'Vroegâh', ik heb het in ieder geval zo vaak op testbeelden, teletekst en de teletekst-selectie zien staan
dat het in m'n geheugen gegrift is, was de NOZEMA (Nederlandse-Omroep-ZEnder-MAatschappij) voor
alles verantwoordelijk: NOVEC, de maatschappij voor Nederlandse Opstelpunten Voor EtherCommunicatie, is
daar een afsplitsing van, toen NOZEMA, vermoedelijk onder 'regels van Brussel' de diensten van elkaar
moest gaan scheiden.
NOVEC beheert dan ook de infrastructuur om signalen de wereld in te slingeren: de antennes zijn, zoals
dus misschien wel duidelijk is, weer van iemand anders: zo is de betonnen toren van de mast
die in Hoogersmilde ingestort is, weer van iemand anders, en als diebetonnen mast vervolgens
ook weer op de grond staat die niet bij een van de eerder genoemde partijen in
eigendom is, wordt het helemaal leuk: het is duidelijk, ook hier heeft de privatisering
het alleen maar ingewikkelder gemaakt: het is zelfs zo erg dat soms niet eens duidelijk
is wie waar en wanneer in de betreffende torens aanwezig is en was.
