Deze overgang is ergens begin 2004 omgebouwd van een AKI tot een mini-AHOB, oftewel
de mini-halve-overweg-boompjes-versie van de grote AHOB (Automatische Halve Overweg Bomen)
Het nut van het ombouwen zie ik niet echt, want ik zie bijna nooit iemand wachten bij
de overgang wanneer ik er voorbij kom met de trein.
Alle foto's (tot en met de volgende gele streep) 3 Februari 2007.
Ik ben eens een stevig eind fietsen, en stop bij de spoorwegovergang in dit dorp even
om een paar foto's te maken.
De trein naar Enkuhizen zoeft voorbij. De trein heeft zojuist het P-sein op rood
laten springen, de loc bevindt zich inmiddels op de overgang.
P-seinen zijn automatische blokseinen: zodra de trein het blok na het P-sein verlaten
heeft, springt het meteen weer op groen. Niet-automatische seinen ('gewone' seinen)
springen pas op groen wanneer de rijweg voor de betreffende trein ingesteld is.
Dit is een situatie die inmiddels veel vaker voorkomt, of die ik de laatste tijd toevallig
vaker gadesla: de trein van Hoofddorp naar Hoorn-Kersenboogerd die normaal uit een Plan
V of T bestaat, is ook een dubbeldekker.
De stoptrein naar Hoofddorp komt voorbij, ter hoogte van het nieuwe transformatorstation
bij Oostzaan. Onder in beeld staat mijn fiets.
De overgang waar het eigenlijk om draait: op de onderste foto de Strail profielen waar
het 'wegdek' van deze overgang uit bestaat: deze metalen delen kunnen gemakkelijk
verwijderd worden wanneer er aan het spoor gewerkt moet worden. Enige nadeel is dat
zelfs fietswielen de profielen hard tegen de betonnen bielzen laten tikken.
In sterk tegenlicht komt de trein naar Hoorn-Kersenboogerd langsrazen, dit keer betreft het wel het juiste materieel (plan T)
Spoorwegovergang Oostzaan, 1 Juli 2007. In Purmerend is het cultuurfestival 'Reuring' voor
de laatste dag aan de gang. Om de herrie te ontvluchten fiets ik de wijde polder in.
Zelfs de snelweg die ik op de achtergrond hoor is een aangenaam geluid in vergelijking met
de stampende muziek die uit het park in Purmerend klinkt, maar nu uiteraard niet hoorbaar is.
Bij de overgang houdt deze meeuw mij in de gaten, terwijl hij surfend op de stevige wind
boven het spoor hangt. Tussen de 2 sporen ligt een minder fortuinlijke soortgenoot (inzet).
Een paar 100 meter verderop staan ganzenlinten langs het spoor: het blijkt dat ganzen
vooral de bochten uitkiezen om het spoor vliegend over te steken, wat al te vaak in een
fatale ontmoeting met een trein resulteerde. De linten beginnen te klapperen door de wind
die een langsrijdende trein genereert, en schijnen zeer effectief te zijn (de ganzen
wachten tot de linten stoppen met klapperen, en vliegen daarna pas over het spoor)
Een heerlijk Hollands plaatje. Een Plan T stel als trein Hoofddorp - Hoorn Kersenboogerd.
De paarden in de weide achter het hek trekken zich weinig aan van het luidruchtige
treinstel, dat zijn tocht door de polder vervolgt. Op de achtergrond zijn zeer klein 3
'woontorens' te zien van het architechtonische VINEX-gedrocht dat Weidevenne genoemd wordt.
18 December 2009: de dag ervoor is het treinverkeer al half platgegaan door sneeuwval, en vandaag, na nog meer sneeuw, is de aanzet gegeven voor een winter waarin grootschalige verstoringen van de treindienst en ander openbaar vervoer eerder regel dan uitzondering zouden blijken, en de geldigheid van de Kruidvat-dagkaarten zelfs 2 weken verlengd werd, om mensen de kans te geven ze op te maken.
Overigens viel de toestand in Noord-Holland wel mee: in Friesland en Groningen kon je pas echt spreken van onbegaanbare stations en sporen.
De spoorwegovergang bereiken duurde overigens 3 keer zo lang als normaal: in de stad was prima gestrooid, maar op het fietspad naar de overweg toe uiteraard niet: dat was een glibberige half platgereden mengsel van sneeuw en ijs: de fietsbanden wat leeg laten lopen hielp zoals gewoonlijk voor het verkrijgen van meer grip.
Ik heb er ook nog staan filmen, en borg de camera helaas net iets te vroeg op: net nadat ik de camera uitgezet had en van het statief had gehaald kwam er een trein langs die uit 4 plan V's bestond.
De andere kant van de winter: een weids wit polderlandschap
