kost op zichzelf nogal wat moeite: het poortje waar ik er doorheen wil wordt versperd door een jochie dat op zijn fiets hangt, het andere poortje door zijn metgezel die net zo graag hangend de tijd verdrijft door tussen de metalen poorten heen en weer te schommelen, steunend op zijn handen.
Wanneer ik zeg dat ik er graag door wil, staan ze me ongelovig aan te kijken, en zegt een van de twee dat ik er toch gewoon door kan 'want die andere poortjes zijn toch gewoon open'
Ik zeg dat ik een speciale kaart heb om er door te kunnen, maar ze reageren niet, en snappen nog steeds niet waarom ik persé door die gesloten dingen wil.
Als ik rustig aanstalten maak gewoon tegen de fiets van een van de twee aan te lopen, verrijd hij zijn stalen ros, en kan ik een poging ondernemen in te checken, wat uiteraard niet gaat: 'Saldo te laag AUB opladen' meldt het schermpje.
Ik heb het gehad, ik stap op de trein richting Hilversum, om op station Duivendrecht uit te stappen, daar laad ik mijn kaart maar eens op.
Slachtoffer van de gewenning...
Wanneer ik op station Duivendrecht uitstap, zoek ik de eerstvolgende chipkaart automaat op, om mijn kaart op te laden.
Ik ben er inmiddels redelijk aan gewend, nadat ik mijn keuzes op het scherm gemaakt heb, trek ik mijn PIN-pas, die natuurlijk geweigerd wordt. Na wat speeksel op mijn vingers te hebben gesmeerd, en dat speeksel vervolgens rijkelijk te verdelen over de magneetstrip van mijn PIN pas, wordt hij probleemloos gelezen.
Ik wil voorlopig even af zijn van het constant opladen, dus zet ik er meteen 20 euro bij.
Na het intoetsen van mijn pin code gaat het mis: het zijn geen apparaten die je pin pas innemen, maar waar je je pas in moet steken, en vrijwel meteen op de juiste snelheid weer uit moet trekken: er ligt na het pinnen dus nog een pas in het apparaat, namelijk de ov chipkaart.
Wanneer ik dan ook mijn code ingetoetst heb, en het schermpje vraagt om bevestiging van mijn transactie, druk ik op OK, waarna er 'Transactie voltooid Tot ziens' op het schermpje komt te staan, en ik mijn OV-chipkaart uit het bakje haal.
Voordat ik goed en wel doorheb wat ik gedaan heb, is het al te laat. Ik leg mijn kaart nog stel terug in het bakje, maar dat heeft geen zin meer. Stommeling! Zeg ik tegen mezelf.
'Helaas, transactie mislukt' meldt het schermpje, of iets van gelijke strekking. Ik krijg gelukkig wel een tegoed-bon, maar naar mijn geld kan ik, op dit moment althans, fluiten: dat is wel van mijn rekening afgeschreven, maar niet op de chipkaart geladen.
Al snel weet ik hoe het komt: na het pinnen ligt er nog steeds een pas in de automaat. Ik ben het inmiddels al een jaar of 8 gewend om in winkels na een juiste PIN-transactie mijn pas op te bergen, of de tas met mijn net betaalde spullen mee te nemen. Toen het schermpje dan ook 'Transactie voltooid Tot ziens' zei, deed ik hetzelfde, en pakte mijn chipkaart uit de automaat.
Een tijdje later besluit ik gewoon eens gek te doen, en 'GVB fiets' op mijn kaart te laden.
Naast 10 euro saldo dat ik erop laad, plaats ik er ook het reisproduct bij dat verantwoordelijk is voor de kosten van het meenemen van een fiets in de metro.
Lang zal mijn vreugde echter niet duren: wanneer ik het product bekijk op de automaat, staat daar: Aantal ritten: onbegrensd, en 'Status: ongebruikt'
Wanneer ik incheck verschijnt er niets bijzonders op het schermpje van de lezer: wanneer ik een automaat op zoek om te kijken of de status van mijn product gewijzigd is, zal er niets veranderd blijken te zijn, mijn reisproduct is nog steeds 'ongebruikt'
Mijn verbazing is nog veel groter wanneer ik de kaart eens voor de saldolezer houd: "GVB fiets: geldig van 02/10/07 tot 02/10/07"
He?!!! Hoe kan ik er dan ooit mee reizen, vraag ik me hardop af.
Ik besluit dan ook niet in te checken voor een metro ritje, maar gewoon m'n studentenjaarkaart te gebruiken.
"Pam, kom es?"
Op Amsterdam CS spoed ik mij naar het kantoortje van het GVB, en leg mijn vraag voor.
De medewerkster weet gelukkig precies waar ik het over heb, en klikt geroutineerd allerlei opties uit, die niet nodig zijn.
Het scherm met mijn reisproducten verschijnt, een kort citaat van de woordenwisselingen tussen mij en de medewerkster, en tussen de medewerkster en een andere medewerkster:
"Ja, dat klopt, er staat inderdaad GVB fiets op je kaart, maar... uh he? Geldig van twee-tien-nulzeven, tot twee-tien-nulzeven? Dat kan toch niet!" Zegt mevrouw verbaasd. Nee, het kan inderdaad ook niet als je het mij vraagt.
"Pam, kom es?" Roept ze vanaf haar loketzetel naar de personeelsruimte.
"Wat is er?" Zegt een stem ergens achterin het kantoor.
"Kom nou es!" Zegt de vrouw zeurderig.
"Wat is er?" Zegt de andere medewerkster, die blijkbaar luistert naar de naam Pam of Pamela.
"Nou kijk, die jongen heeft GVB fiets op zijn kaart gedownload, maar dat ding is eigenlijk
helemaal niet geldig, kijk hier," Zegt ze terwijl ze met haar vinger de geldigheids- en verloop datum aanwijst.
"Ja maar dan heb je...," begint Pam of Pamela, waarna ze haar wenkbrauwen fronst, en nogmaals probeert het probleem te begrijpen.
"Nee kijk, uh huh?" De andere medewerkster kijkt nu net zo verbaasd op van het scherm als haar collega.
"Tja, dan weet ik het ook niet," Zegt ze uiteindelijk.
Wanneer ik vraag of ik met het betreffende programmaatje gewoon dubbel betaal, krijg ik een bevestigend antwoordt.
Voordat ik wegga wil ik nog 2 claimformulieren hebben, om mijn eerder teveel berekende 5 euro en mijn 20 euro terug te vragen.
"Uh, claimformulieren, ja, uh, even zoeken hoor," Zegt de vrouw. Vreemd, tot nu toe lagen die formulieren zichtbaar in de bakjes met papieren die te verkrijgen zijn, nu zijn ze nergens te vinden: een stapel papier wordt opgetild, een kast achterin de ruimte wordt doorzocht, en zelfs een collega wordt gevraagd naar de betreffende A4'tjes. Wanneer ze de kast die ze zojuist al opentrok nogmaals doorzoekt zijn daar ineens de formulieren waar naar gezocht werd.
Deze mevrouw is uiterst vriendelijk, want ik krijg er ook 2 enveloppen bij.
Naast mij staan een stuk of 3 toeristen die naar de RAI willen met de metro, ze krijgen een papieren kaartje voor het aantal personen waar ze mee zijn: wanneer ik het kantoortje uitloop en incheck voor een metro-doorsteekje, zie ik een van de toeristen het papieren kaartje over het chipkaart logo van een van de poortlezers wrijven, wat uiteraard geen enkel effect heeft. Wanneer hij zelf merkt dat er geen reactie van het systeem komt, loopt hij grinnikkend verder.
Overigens heb ik de dag ervoor een chauffeur eens gevraagd naar de kilometerstanden, aan het begin en einde van een rit met de 107 (Amsterdam CS - Purmerend Korenstraat)
Ik begin mijn reis op Amsterdam CS, en stap uit op de halte Bunderstraat (Purmerend)
Met de strippenkaart kost me dat 6 strippen, a 0,45 cent.
Dus 6 x 0,45 cent = 2,70 euro.
Met de chipkaart wordt dit:
Ik ga uit van een basistarief van 70 cent, en een prijs van 1,1 cent per gereisde 100 meter. zoals nu in Rotterdam al gerekend wordt.
De kilometerstanden (in kilometers): aan het begin van mijn busreis: 206399.
De stand bij het uitstappen: 206418.
dus 206418 - 206399 = 19 kilometer.
19 kilometer maal 11 cent per gereisde kilometer: 19 x 0,11 = 2,09 euro.
Nu lijken we klaar te zijn, maar het basistarief moet er nog bij opgeteld worden: het basistarief is 70 cent.
2,09 euro maal 0,70 euro = 2,79 euro.
Deze rit is dus al 9 cent (3,3 %) duurder dan met de strippenkaart.
Het lijkt misschien weinig, maar de 107 is, samen met nog wat andere buslijnen naar Amsterdam een van de drukst bereden lijnen in de spits: vele kleintjes maken 1 grote...
Maar het kan veel extremer: zou je op het moment van schrijven de 105 van Purmerend Tramplein naar zijn eindpunt, Purmerend Korenstraat nemen, dan doet deze buslijn - met een zeeer positieve berekening - na 10 kilometer zijn eindpunt aan: Weer uitgaande van de prijzen die op dit moment in Rotterdam gelden wordt het sommetje:
0,11 cent per kilometer: 10 x 0,11 = 1,10
Hier tellen we dan nog het basistarief bij op, dat 0,70 cent bedraagt.
1,10 + 0,70 = 1,80 euro.
Met de strippenkaart kost hetzelfde ritje met de 105 slechts 0,90 euro, het is duidelijk:
een prijsverhoging van 100 procent
Zelfs wanneer u overstapt en dus niet opnieuw het basistarief hoeft te betalen, bent u duurder uit, want dan betaalt u 1,10 euro, alsnog een verhoging van 22 %.
Blijft het feit over dat de 105 van het Tramplein naar de Korenstraat nemen een wat omslachtige route is: de 102 is daar veel sneller, het neemt alleen niet weg dat voor beide lijnen op dit moment hetzelfde tarief geldt, namelijk 2 strippen. Daarnaast vertrekt de 105 vanaf Amsterdam CS, en stel nu dat u naar de Korenstraat moet: omdat u in de bus altijd een dutje doet blijft u bij aankomst op het Tramplein dan ook rustig zitten in de 105, waarna deze lijn zijn weg richting de Korenstraat vervolgd. Nu kost u dat niets meer dan overstappen op de 102, die veel sneller bij de Korenstraat is, straks wordt het een dure keus te blijven zitten in de 105, want dan betaalt u veel meer voor dezelfde eindbestemming. Geloof de praatjes dat het allemaal NIET duurder wordt dan ook maar niet, het is allang duidelijk dat het op veel plekken (veel) duurder gaat worden.
Overigens was het stom toeval: kort nadat ik de kilometerstanden op had gevraagd kwam er een man de bus in die graag naar Purmerend wilde, en met een vlot toontje vroeg 'wanneer die chipdingen gaan werken'
De chauffeur zag er de lol waarschijnlijk ook wel van in, en antwoordde dat dat er voorlopig nog niet in zat, de man klonk nieuwsgierig naar het ov chipkaart systeem, maar dan wel op een gezonde manier: ik heb al genoeg mensen gesproken die al half gehersenspoeld zijn door de mannetjes en de websites achter dit systeem, en de goede berichten gaan er dan ook als koek in.
Helaas blijkt ook de chauffeur minder op de hoogte dan ik dacht.
Wanneer ik meld dat ik het een verschrikkelijk systeem vind kijkt hij verbaasd en vraagt waarom.
Als ik het voor mij inmiddels overbekende rijtje van 'onoverzichtelijker, oneerlijker, lastiger' en nog een paar van de verschillen tussen het digitale geval en de strippenkaart opnoem, kijkt hij nog verbaasder.
Ook hij blijkt alle goede berichten gewoon te geloven, en weet niets van de rampzalige testen in Rotterdam. Dat hij niets van de testen in Amsterdam weet kan ik me voorstellen, wamt ik ben bij mijn weten de enige die dat ding test én de resultaten daarvan publiceert op internet.
Mijn antwoord dat het duurder wordt geloofd hij al helemaal niet: "Oh ja, wordt het echt duurder?"
"Natuurlijk," zeg ik. Dat is allang bekend, ik heb het hierboven al een paar keer berekend en tenslotte gaan de prijzen al jaren omhoog, en als er dan ook nog een peperduur systeem bedacht wordt is er natuurlijk een mooie reden het nog duurder te maken.
Bij het uitstappen vraag ik de kilometerstand op, en verlaat de bus, waarna ik de chauffeur nog even zijn wenkbrauwen zie fronsen. Zou ik ook doen, als je bij zo'n vreemde vervoerder werkt, waar ze datzelfde vreemde ov-chipkaart systeem ook willen invoeren.
|
